สื่อมัลติมีเดีย

เรือนพื้นถิ่นที่เรียกว่า บีฟาลูอี (b’faluy) เป็นหนึ่งลักษณะสำคัญของเทือกเขาคอร์ดิลเลราส์ที่พบเห็นได้ไม่มากนักในฟิลิปปินส์และยังคงอยู่จนถึงปัจจุบัน การออกแบบที่คำนึงถึงสภาพแวดล้อมเช่นนี้เป็นตัวอย่างสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นที่โดดเด่น และพัฒนาไปพร้อมกับภูมิทัศน์วัฒนธรรมการปลูกข้าว อย่างไรก็ตาม เมื่อสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ปรากฏมากขึ้นในพื้นที่ สภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลง และภูมิทัศน์ที่ปรับไปตามการใช้งานในปัจจุบัน เหล่านี้เป็นปัจจัยคุกคามเรือนพื้นถิ่นที่มียุ้งข้าวแบบดั้งเดิมในพื้นที่ ด้วยขนาดครอบครัวที่ขยายตัวและพื้นที่ก่อสร้างที่น้อยลง คนในพื้นที่จึงเลือกทุบบีฟาลูอีและสร้างเรือนปูนที่พบเห็นโดยทั่วไป

นอกจากนี้ด้วยสภาพอากาศที่แตกต่างไปจากเดิมและการตัดไม้เพื่อเกษตรกรรม ก่อให้เกิดการขาดแคลนวัสดุที่ใช้ในการสร้างบ้านประเภทนี้ วิทยากรนำเสนองานวิจัยและการทำงานตั้งแต่ ค.ศ. 2007 ในโครงการเรือนพักของชนพื้นถิ่นบาตัดกาดังยัน (Batad Kadangyan) ในเมืองบาเนอเออ (Banaue) การฟื้นฟูเรือนพื้นถิ่นบีฟาลูอีนั้นประสบความสำเร็จ และวิทยากรได้รับบทเรียนที่น่าสนใจเป็นจำนวนมากมาย กรณีศึกษาเรือนพื้นถิ่นบีฟาลูอีแสดงให้เห็นว่าสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นสามารถพัฒนาไปพร้อมกับภูมิทัศน์วัฒนธรรม ที่ปรับเปลี่ยนตามทิศทางของสังคมและสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลง