งานวิจัยและบทความ

การศึกษาวัฒนธรรมไทยมักให้ความสนใจกับพุทธศาสนาและรัฐเป็นหลัก ขณะที่งานศึกษาด้านศิลปะไทยมักให้ความสำคัญกับศิลปะตามคำจำกัดความของชาวยุโรปและอเมริกัน รายงานการวิจัยฉบับนี้ ซึ่งอาศัยข้อมูลจากการลงพื้นที่ภาคสนามยาวนานกว่าหนึ่งทศวรรษและยังคงดำเนินอย่างต่อเนื่อง มีจุดประสงค์เพื่อนำเสนอมุมมองใหม่ในการทำความเข้าใจชีวิตของคนธรรมดาผ่านข้าวของในชีวิตประจำวัน ผลการศึกษาการทอผ้าและการผลิตเครื่องปั้นดินเผาในชุมชนชนบทภาคตะวันออกเฉียงเหนือนี้ ไม่เพียงให้ความเข้าใจเกี่ยวกับเทคโนโลยีและการตลาดเท่านั้น หากยังเผยให้เห็นประเด็นต่างๆ เช่น ความสัมพันธ์ระหว่างชาติพันธุ์กับเทคโนโลยี บทบาททางเพศ ระบบชนชั้นในกระบวนการผลิต และมิติทางศิลปะของการผลิตแบบดั้งเดิมซึ่งปัจเจกบุคคลมีส่วนร่วมในการผลิตสินค้าที่มีลักษณะค่อนข้างเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้มีลักษณะที่เหมือนกันทุกประการ หากย้อนกลับไปในอดีต การทอผ้าเคยเป็นทักษะที่จำเป็นสำหรับผู้หญิงเกือบทุกคนในหมู่บ้าน ในขณะที่การผลิตเครื่องปั้นดินเผาเป็นกิจกรรมตามฤดูกาลที่พบเฉพาะในชุมชนที่มีแหล่งดินเหนียวเท่านั้น ทั้งนี้ ข้อค้นพบล่าสุดจากงานวิจัยชี้ให้เห็นว่า ระบบเทคโนโลยีการผลิตเครื่องปั้นดินเผาอาจสอดคล้องหรือแตกต่างจากอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ดั้งเดิมก็ได้ และการผลิตเครื่องปั้นดินเผาดูเหมือนจะเป็นอาชีพที่สามารถเคลื่อนย้ายไปกับกลุ่มชาติพันธุ์หรือกลุ่มสังคมที่ต้องพลัดถิ่นฐาน