งานวิจัยและบทความ

ชาวกรุงเทพฯ มิได้มองเมืองหลวงของตนเป็นเพียงผังตารางถนน หากแต่เป็นภาพของสถานที่ต่างๆ ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ผูกโยงกับกิจกรรม ชุมชน และเรื่องราวในอดีต ครั้งหนึ่งภาพลักษณ์พหุนิยมนี้เคยต้องแข่งขันกับภาพลักษณ์ที่เน้นศูนย์กลางของราชสำนัก และในปัจจุบันก็กำลังท้าทายภาพลักษณ์ของผู้มีอำนาจในระบบราชการที่ได้รับความชอบธรรมจากการอ้างถึงความทันสมัย กระบวนการกลายเป็นเมืองของไทยนั้นเป็นชัยชนะของภาพลักษณ์ที่มาจากราชสำนักและระบบราชการ โดยภาพลักษณ์ของชนชั้นปกครองเหล่านี้มีลักษณะที่ตายตัวและดำรงอยู่ดุจดังตัวบทที่ถูกกำหนดไว้แล้ว ในขณะที่ภาพลักษณ์ที่มาจากสามัญชนนั้น เกิดจากวัฒนธรรมเชิงวาทกรรมว่าด้วยสถานที่ ซึ่งหมายถึงการรับรู้และให้ความหมายแก่พื้นที่ต่างๆ ของเมืองผ่านเรื่องเล่าที่สืบทอดต่อกันมา  อันเป็นรากฐานสำคัญไม่เพียงสำหรับคนไทยเท่านั้น แต่ยังรวมถึงกลุ่มชาติพันธุ์ไทอื่น ๆ ในวงกว้างด้วย