งานวิจัยและบทความ

ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 13 ถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 15 อาณาจักรสุโขทัยผลิตเครื่องเคลือบที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นหลากหลายรูปแบบจากศูนย์กลางการผลิตเครื่องสังคโลกสองแห่งสำคัญ คือ วัดศรีชุม แหล่งผลิตเครื่องสังคโลกสุโขทัย และบ้านเกาะน้อย แหล่งผลิตเครื่องถ้วยเชลียงและเครื่องเคลือบเซลาดอนสวรรคโลก ภาชนะดินเผาทั้งสองประเภทนี้ได้รับการส่งออกไปยังหมู่เกาะฟิลิปปินส์และอินโดนีเซียเป็นจำนวนมากโดยต้องแข่งขันกับภาชนะดินเผาจีนตอนใต้และอันนัมซึ่งมีราคาถูกกว่า ส่งผลให้แหล่งเตาสังคโลกของไทยมีบทบาทสำคัญในการค้าภาชนะดินเผาที่รุ่งเรืองในยุคนั้น บทความนี้มุ่งศึกษาภาชนะดินเผาของไทยในคริสต์ศตวรรษที่ 14 และ 15 โดยเน้นวิเคราะห์โถพร้อมฝา ซึ่งเป็นรูปแบบอันโดดเด่นของเครื่องสังคโลกเคลือบสี