งานวิจัยและบทความ

การจัดการมรดกวัฒนธรรมในเมืองเป็นประเด็นสำคัญในการศึกษาการพัฒนาพื้นที่ประวัติศาสตร์เชิงอนุรักษ์ และลักษณะทางสังคมวิทยาของโครงการอนุรักษ์  สิงคโปร์เป็นประเทศหนึ่งที่ให้ความสำคัญกับการพัฒนาย่านประวัติศาสตร์และชาติพันธุ์ หรือกล่าวให้กว้างที่สุดคือพื้นที่ที่แสดงอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของพัฒนาการของเมืองสิงคโปร์  กระบวนการดังกล่าวส่งผลอย่างเป็นรูปธรรมในการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและเสริมให้ลักษณะทางกายภาพของพื้นที่สะท้อนเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม จีน อินเดีย อาหรับ มาเลย์ แต่ในอีกทางหนึ่งโครงการพัฒนาพื้นที่ประวัติศาสตร์ชวนให้ตั้งคำถามถึงนิยามของ “มรดกวัฒนธรรม” ว่าเอกลักษณ์ต่างๆ ที่โครงการอนุรักษ์ฯ ชูไว้นั้นสามารถแสดงลักษณะทางวัฒนธรรมได้จริงหรือ หรือโครงการดังกล่าวเป็นเพียง “เครื่องกรอง” ทำหน้าที่คัดสรรเรื่องเล่าเชิงประวัติศาสตร์ที่ต้องการขับเน้นและเพิกเฉยต่อข้อเท็จจริงบางประการที่เกิดขึ้นในกระบวนการอนุรักษ์พื้นที่ทางประวัติศาสตร์