งานวิจัยและบทความ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอรูปแบบและแนวทางการจัดการเชิงเครือข่ายมรดกทางวัฒนธรรมตามแนวทางพระพุทธศาสนาในเขตลุ่มน้ำนครสวรรค์ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพภาคสนามโดยการวิจัยเชิงเอกสาร การสำรวจข้อมูลเชิงพื้นที่ การสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 20 รูป/คน การสนทนากลุ่มเฉพาะกับผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 9 รูป/คน การประชุมสัมมนาในเชิงวิชาการกับผู้มีส่วนได้เสีย จำนวน 40 รูป/คน และการประชาคมเพื่อคืนข้อมูลกับผู้มีส่วนได้เสีย จำนวน 100 รูป/คน ใช้เทคนิคการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา ผลการวิจัย พบว่า รูปแบบการพัฒนาและแนวทางการจัดการเชิงเครือข่ายมรดกทางวัฒนธรรมตามแนวทางพระพุทธศาสนาในเขตลุ่มน้ำนครสวรรค์ ประกอบด้วย รูปแบบ 3E และรูปแบบ LINK ได้แก่ E1= Education การให้ความรู้ E2= Engineering การสร้างสรรค์และประดิษฐ์นวัตกรรม E3= Enforcement การดำเนินการตามกฎระเบียบ L= Learning การเรียนรู้จากตัวอย่างที่ดี I= Information การประชาสัมพันธ์ N= Network การมีส่วนร่วม K= Knowledge เกิดองค์ความรู้ในท้องถิ่น และแนวทางการจัดการเชิงเครือข่ายมรดกทางวัฒนธรรมตามแนวทางพระพุทธศาสนาในเขตลุ่มน้ำนครสวรรค์ ประกอบด้วย 7 ประการ คือ 1. การสร้างองค์ความรู้ 2. เครือข่ายต้องมีความเห็นพ้องต้องกันในการเห็นความสำคัญ 3. การสร้างความตระหนักในการหวงแหนมรดกทางวัฒนธรรม 4. การสร้างความยั่งยืนให้กับชุมชนในการสร้างเครือข่ายจัดการมรดกทางวัฒนธรรม 5. การเผยแพร่องค์ความรู้ 6. การบังคับใช้กฎเกณฑ์ ข้อปฏิบัติ ข้อบัญญัติ และ 7. การฟื้นฟู ผลิตซ้ำ และสร้างใหม่