งานวิจัยและบทความ

การบังคับใช้กฎหมายในการอนุรักษ์มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม ของประเทศไทย: ศึกษากรณีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมในเขตภาคกลาง
โดย พิมุข สุศีลสัมพันธ์, ฟ้าใส สามารถ
เผยแพร่เมื่อ 3 เมษายน 2024
นโยบายและกฎหมายอนุรักษ์, ภูมิปัญญาท้องถิ่น
แหล่งจัดเก็บทรัพยากรต้นฉบับ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาถึงกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมและอนุรักษ์มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของประเทศไทยในปัจจุบัน 2) ศึกษาสภาพปัญหาที่เกิดจากการบังคับใช้กฎหมายเกี่ยวข้องกับการส่งเสริมและอนุรักษ์มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของประเทศไทย และ 3) หาข้อเสนอแนะในการพัฒนากฎหมายเกี่ยวข้องกับการส่งเสริมและอนุรักษ์มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของประเทศไทย โดยกำหนดระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการศึกษาจากเอกสารและสัมภาษณ์แบบเจาะลึกจากผู้มีส่วนได้เสีย ซึ่งแบ่งออกเป็นสองกลุ่มได้แก่ ผู้แทนส่วนราชการที่เกี่ยวข้องกับการบังคับใช้กฎหมาย และผู้แทนมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมในเขตภาคกลาง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จังหวัดราชบุรีและจังหวัดเพชรบุรี ผลการวิจัยพบว่าก่อนที่พระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม พ.ศ. 2559จะมีผลบังคับใช้ ได้มีการขึ้นบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมมาแล้วจำนวน 318 รายการ เมื่อพระราชบัญญัติมีผลบังคับใช้จนถึงปัจจุบัน มีการขึ้นบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมเพิ่มมาในปี 2561 และ 2562 รวมจำนวน 36 รายการ บางรายการได้รับการขึ้นบัญชีระดับจังหวัด แต่ไม่ได้รับการขึ้นบัญชีระดับชาติ