งานวิจัยและบทความ

บทความนำเสนอบทแปลภาษาอังกฤษจากตำราพระกรรมฐานของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี (คู่มือสมาธิของพระเจ้ากรุงธนบุรี) ระบุ ค.ศ. 1775 ซึ่งได้รับมาจากวัดรัชฎาธิษฐาน กรุงเทพมหานคร ได้รับการระบุว่าเป็น “กรรมฐานโบราณ” หรือ “สมาธิดั้งเดิม” เนื้อหาแสดงถึงประเพณีและบันทึกการปฏิบัติสมาธิ (อานาปานสฺสติ) การบรรลุดวงตาทิพย์ (ทิพยจักษุ) และการเห็นธรรม “ธรรมะของพระพุทธเจ้า” ด้วยฐานกายจากหว่างคิ้วถึงสะดือ เมื่อเห็นธรรมแล้ว ผู้ปฏิบัติสมาธิจะได้รับการบอกให้เพ่งจิตพยางค์ภาษาบาลีที่เป็นอักษรขอมในแสงแห่งธรรมนั้น การปฏิบัติที่กล่าวถึงในตำราสะท้อนถึงลักษณะร่วมกันของแนวทางปฏิบัติสมาธิร่วมสมัยสองสาย ได้แก่ สายสมเด็จพระสังฆราชสุก ไก่เถื่อน (1733-1822) [สมเด็จพระอริยวงษญาณ (สุก ญาณสังวร)] และสายวัดประดู่ทรงธรรม อยุธยา การเห็นแสงแห่งธรรมมักปรากฏในขนบของการบันทึกกรรมฐานโบราณ โดยมักระบุว่าเป็นการบรรลุขั้นสูงสุดในสมุดภาพไตรภูมิ (จักรวาลวิทยาโลกทั้งสาม) ฉบับธนบุรีและฉบับกรุงศรีอยุธยา