งานวิจัยและบทความ

บทความนี้จะอธิบายถึงกระบวนการในการขึ้นทะเบียนทุ่งไหหิน (Plain of Jars) ของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (สปป.ลาว) เป็นแหล่งมรดกโลก นับตั้งแต่การถูกบรรจุอยู่ในบัญชีเบื้องต้น (Tentative Listing) เมื่อ ค.ศ. 1992 (พ.ศ. 2535) จนกระทั่งได้รับการประกาศอย่างเป็นทางการในปี ค.ศ. 2019 (พ.ศ. 2562) บทความนี้จะกล่าวถึงหลักเกณฑ์ในการคัดเลือกแหล่งโบราณคดี 11 แห่ง จากจำนวนทั้งหมดกว่า 100 แห่ง รวมถึงการประเมินโดยองค์กรที่ปรึกษา (Advisory Body)  บทความจะสรุปถึงความท้าทายในอนาคตที่มาพร้อมกับการได้รับสถานะมรดกโลก ตั้งแต่จำนวนผู้เยี่ยมชมที่เพิ่มขึ้นไปจนถึงการพัฒนาที่ขับเคลื่อนโดยการท่องเที่ยว ทั้งนี้ การมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นและข้อตกลงกับหมู่บ้านจะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการดูแลรักษาแหล่งมรดกในแต่ละวัน ควบคู่ไปกับมาตรการการคุ้มครองด้วยกลไกทั้งในระดับชาติและนานาชาติ เเพื่อรักษาคุณค่าโดดเด่นอันเป็นสากล (Outstanding Universal Value) ของแหล่งมรดกโลก ซึ่งเป็นเกณฑ์สำคัญในการได้รับการยกย่องอันทรงเกียรตินี้