ปี ค.ศ.1904 เป็นปีที่ประเทศไทยได้จัดตั้งพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติแล้ว การแสดงในงานครั้งนี้มีขนาดใหญ่กว่าเมื่อครั้งงานแสดงสินค้าฉลองครบรอบร้อยปีของสหรัฐอเมริกาประเทศไทยได้สร้างศาลาจัดแสดงขึ้นมาตามแบบวัดเบญจมบพิตรซึ่งเพิ่งสร้างเสร็จก่อนงานนี้ไม่นาน

ภายในศาลา ได้จัดแสดงเหรียญตราที่สำคัญ ศาสนวัตถุเครื่องละครไทย และศิลปะชั้นสูง ส่วนงานแสดงการประมงผลิตผลจากป่า ตัวอย่างไม้มีค่า เครื่องมือ และผลิตผลทางเกษตรกรรมได้จัดแสดงในส่วนอื่น

เมื่อถึง ค.ศ.1910 ความนิยมของงานแสดงสินค้าโลกเริ่มถดถอย อาจเป็นเพราะมีการแยกแยะที่ชัดเจนระหว่างการจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์และงานแสดงสินค้า ประเทศไทยจึงไม่เต็มใจที่จะยกสิ่งของต่าง ๆให้ต่างชาติ เพราะสามารถจัดเก็บรักษาและศึกษาได้ด้วยตนเอง

หลังจากปี ค.ศ.1904 จึงไม่มีการมอบสิ่งของจากงานแสดงต่าง ๆแก่สถาบันสมิธโซเนียนอีก แต่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯ ทรงทราบว่าเจ้าหน้าที่ของทางสถาบันและนักวิชาการชาวอเมริกันหลายคนได้ให้ความสนใจต่อสิ่งของจากประเทศไทยในการศึกษาวิจัย เรื่องมนุษยวิทยา สืบเนื่องมาจากงานแสดงต่างๆ พระองค์ท่านจึงโปรดเกล้าฯ พระราชทานของกำนัลให้สถาบันสมิธโซเนียนโดยตรง