การแลกเปลี่ยนบรรณาการครั้งต่อไป เกิดขึ้นในปี ค.ศ.1856 ในรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว หลังจากที่ได้ทำสนธิสัญญาโรเบิร์ตส์ในปี ค.ศ. 1833

พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระผนวชอยู่นานถึง 27 ปี ตลอดรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว พระองค์ทรงเป็นนักวิชาการที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกล และทรงเป็นนักวิทยาศาสตร์ ได้ศึกษาสถานการณ์ของโลกและประเทศบ้านใกล้เรือนเคียง ทรงตระหนักว่า ถึงเวลาแล้วที่ไทยต้องเปลี่ยนแปลงนโยบายบริหารประเทศ โดยเฉพาะด้านวิเทโศบาย ทั้งนี้เพื่อความอยู่รอดของประเทศ จึงทำให้เกิดสนธิสัญญาหลายฉบับในต้นรัชสมัยของพระองค์ อาทิ สนธิสัญญาไทย-อเมริกันฉบับใหม่ ซึ่งรู้จักกันในนามของสนธิสัญญา แฮริส (Harris Treaty) ตามชื่อของทูตสหรัฐ เทาวเซ็นธ์ แฮริส ผู้มาเมืองไทย ก่อนที่จะไปรับตำแหน่งกงศุลใหญ่และทูตประจำญี่ปุ่น

สหรัฐอเมริกา ถือเป็นพันธมิตรที่สำคัญของไทย เนื่องจากในเวลานั้น สหรัฐไม่มีนโยบายยึดครองประเทศในเอเซียตะวันออกฉียงใต้ แต่ถึงกระนั้นก็ยังประสบความล่าช้าต่าง ๆ ในขั้นตอนของการเจรจา เนื่องจาก ทูตแฮรี่ ปาร์กส์ ของอังกฤษกำลังเข้ามาแลกเปลี่ยนสัตยาบันของสัญญาเบาว์ริ่ง (ค.ศ.1855) อยู่ในกรุงเทพเวลาเดียวกันพอดี แต่ แฮริส ก็ไม่ได้เสียเวลามากนักเพราะสามารถใช้สาระสำคัญของสัญญาเบาว์ริ่ง เป็น พื้นฐานในการเจรจา

ต่อมาในวันที่ 1 พฤษภาคม ได้มีการนำเครื่องบรรณาการที่ประธานาธิบดี แฟรงคลิน เพียซ ส่งมาทูลเกล้าฯ ถวาย พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นขบวนทางน้ำ จากท่าเรือไปยังพระบรมมหาราชวัง นายแพทย์ วูดส์ แพทย์ประจำเรือได้เล่าไว้อย่างละเอียดดังนี้

“… ราวเที่ยงวัน พวกเราได้ออกเดินทางจากที่พำนัก โดยเรือพระราชพิธีที่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าให้มารับ เรือนำขบวนบรรทุกวงดนตรี แล้วตามด้วยเรือที่นำสาส์นจากประธานาธิบดี ประดิษฐานในบุษบกใต้หลังคากัญญา สาส์นดังกล่าวนี้ห่อหุ้มด้วยผ้ากำมะหยี่ลายนูน สีม่วง มีเชือกที่ทำจากไหมพันรอบประทับตราบนครั่ง ซึ่งบรรจุอยู่ในกล่องเงินสลักลายนูนตราประจำประเทศสหรัฐอเมริกา เชือกไหมที่พันห่อยังร้อยผ่านตราและกล่องเงินมาเป็นพู่ห้อย ทั้งหมดนี้บรรจุอยู่ในกล่องทำเป็นรูปหนังสือห่อหุ้มด้วยสีม่วงและทอง และมีผ้าซาตินสีเหลืองคลุมอีกชั้น เรือทหารนาวิกโยธิน สองลำ ภายใต้การบังคับบัญชาของเรือโท ไทเลอร์ แล่นขนาบสองข้าง ต่อจากนั้น เป็นเรือบรรทุก เครื่องบรรณาการ อยู่ใต้หลังคากัญญาติดม่าน ตามด้วยเรือนำทูตเทาวเซ็นด์ แฮริส พร้อมด้วยสาธุคุณ แมททูน (Rev. Mattoon) ล่ามประจำตัว, มร.ฮิวสกิน เลขานุการส่วนตัว และมีนายท้ายเรือถือธงชาติอเมริกัน ส่วนผู้บังคับการเรือ พร้อมด้วยเลขานุการและตัวข้าพเจ้านั่งไปในเรืออีกลำ ต่อจากนั้น ก็เป็นเรือของพวกทหารเรือที่มาในคณะ ทั้งขบวนแล่นไปตามคุ้งน้ำยาวเหยียดอย่างน้อยครึ่งไมล์”